038 - จะออกนอกลู่นอกทางบ้างก็เป็นเรื่องปกติของ RPG นี่คะ...ใช่มะ??




   วันนี้อากาศแจ่มใสดีนะคะทุกคน1 นี่เร็นเอง ตอนนี้เราลี้ภัยมาอยู่ในป่าที่สงบเงียบและให้ความรู้สึกที่ยอดเยี่ยมแห่งนี้ล่ะค่ะ
[1 ต้นฉบับใช้คำว่า ごきげんよう ที่ออกเสียงว่า “โกคิเดงโยー” เป็นคำทักทายภาษาญี่ปุ่นที่ให้ความรู้สึกสุภาพๆ คุณหนูๆ หน่อย ]

   เอ๋? หมู่บ้านทางใต้ล่ะ? ไม่ใช่ว่าอยากไปทะเลหรอกเหรอ? เหรอ ก็ใช่แหละ ตอนนี้ก็เดินทางมาทางใต้ของฮาลูร่าอยู่ล่ะค่ะ
   แต่ว่า ระหว่างทางก็พบกับป่าที่ดูอบอุ่น และปลีกวิเวก หลีกไกลออกมาจากความวุ่นวายทั้งปวง ที่สำคัญคือมองไม่เห็นจากถนนสายหลักด้วยล่ะค่ะ
   เพื่ออะไรอ่ะเหรอ? กิจวัตร ไง
   อื้ม ใช่แล้ว กิจวัตร ล่ะค่ะ กิจวัตร ที่ห่างหายไปนานนับตั้งแต่ก้าวเท้าเข้าสู่ฮาลูร่านั่นแหละ
   ก็ที่ผ่านมา แทบจะทำใจว่า ต่อไปคงไม่ได้ทำอีกแล้ว ด้วยล่ะ

   ก็ตั้งแต่แรกสุด สาเหตุหลักที่ไม่ได้ทำกิจวัตรเลยเนี่ย มันก็เพราะว่า มีคนอยู่รอบตัวเยอะเกินไปน่ะสิ เพราะงั้นจึงรับประกันความปลอดภัยอะไรไม่ได้เลย
   และก็เมื่อเดินทางไปถึงชุมชนอื่นๆอีก ก็จะเข้าอีหรอปเดิมอีกยังไงล่ะ

   เพราะงั้นก็พอเห็นโอกาสก็เลยรีบคว้าไว้ทีนี้เลยเก็บรวดยอดดอกทบต้นจากที่ค้างคาไม่ได้ทำเลยมาซักพักนึงน่ะ …...เพราะงั้น นี่เลยยังไม่อยากรีบย้ายไปไหน ฮ่าฮ่าฮ่าー

   เดี๋ยวๆ อย่าเพิ่งเข้าใจผิดนะ นี่ก็ไม่ได้หมายความว่าที่ออกมานี่เพราะตั้งใจจะมาทำอะไรแค่นี้ จนไม่ได้อะไรเป็นชิ้นเป็นอันหรอกนะ โอเค๊? เพราะนี่ก็มีหาของป่าหลายๆ อย่าง เก็บเพิ่มเข้าไปในคลัง แล้วก็ยังฝึกสร้างโกเลมอยู่ในป่าอีกด้วยล่ะ

   ป่านี้มีต้นเมเปิ้ลขึ้นอยู่มากมายเลย เพราะงั้นนี่เลยหาเก็บน้ำเชื่อมเมเปิ้ลมาได้ด้วยนะคะ หรืออีกนัยหนึ่งก็คือ น้ำตาลไงคะ น้ำตาล!
   ใช่แล้ว เพราะงั้นนี่แหละค่ะ เลยเป็นเหตุที่ทำให้ยังหมกตัวอยู่แต่ในป่า หืม? ใช่แล้วล่ะ พอมีน้ำตาล ก็ทำของหวานได้อีกเพียบเลยล่ะ !

   อาー ใช่ๆ ตอนนี้【เวทย์มนต์ที่ใช้ในชีวิตประจำวัน】ของฉันเลื่อนระดับเป็น LV 10 แล้วนะ
   พร้อมกันนั้น ฉันเลยได้รับสกิลใหม่ด้วยแหละ ชื่อว่า【คุมกำเนิด】ผลของสกิลก็ตรงตามตัวอักษรตามความหมายในชื่อเลย
   แต่มันก็มีผลข้างเคียงแถมมาด้วยนะ นั่นคือช่วยลดประจำเดือน หรือบางทีก็ระงับไปเลย ซึ่งจริงๆนะ ไอ้นี่มันเหมาะกับฉันมากเลยล่ะ ก็ในเมื่อบางเดือน มันปวดจนถึงขนาดนอนไม่ได้เลยก็มี
   ยังไงก็ตาม ถ้าไปทำบุญที่โบสถ์ ก็สามารถขอรับพรที่ให้ผลเหมือนสกิลนี้ได้เหมือนกัน แต่มันน่ารำคาญอ่ะ ที่จะมาหาเงินกับเรื่องแบบนี้

   เอ๋? แล้วโกเลมล่ะ? เหรอ อ่าา โกเลมใช่มะ อืมๆ
   คือ...ไอเดียมันมาบรรเจิดเอาตอนที่ทำกิจวัตร อ่ะนะ…...เพราะงั้น ก็เลยคิดว่าจะทดลองอะไรนิดหน่อยแหละ
   ตอนแรกก็ลองสร้างโกเลมด้วยวัตถุดิบหลายๆอย่างดู วัตถุดิบที่พอนึกออกก็คือไม้ แล้วก็ดินเหนียว เพราะงั้นเลยมีไม้กับดินอย่างละอัน
   ตอนแรกก็ยังไม่มีไอเดียเลยซักกะนิด ว่าจะเริ่มสร้างยังไง เลยใช้【เวทย์รังสรรค์】รับเหมาจัดการให้ทั้งหมด เพราะงั้นเลยต้องสร้างแบบให้กลไกการเคลื่อนไหวซับซ้อนน้อยที่สุด ไม่งั้นค่า MP จะไม่พอเอา
   ถัดมาคือการรวบรวมข้อมูล นี่ถึงกับต้องทดลองกับตัวเองเลยนา
   โกเลมเนี่ย มันต้องใช้หินเวทย์มนต์เป็นตัวให้พลังงานขับเคลื่อน โดยจะทำงานยังไง เคลื่อนไหวแบบไหน ก็ตามแต่ที่ถูกตั้งค่าไว้บนตัวหินตั้งแต่แรก น่าจะเปรียบได้กับแบตเตอร์รี่ที่มีอะไรคล้ายแผงวงจรอยู่ในตัวเลย? ล่ะมั้ง?
   ต่อมาก็คือ ตอนที่กำลังตรวจสอบการไหลเวียนของพลังเวทย์มนต์ที่ไหลเวียนอยู่ในโกเลมที่สร้างขึ้น อยู่ๆ ก็ได้รับสกิล 【สัมผัสเวทย์มนต์】1  กับ 【ควบคุมเวทย์มนต์】2 มาซะอย่างงั้น
[1 魔力感知] [2 魔力操作]

   【สัมผัสเวทย์มนต์】เนี่ย ก็ตามชื่อของมันเลย ทำให้ฉันมีความสามารถในการรับรู้ทิศทางการไหลของเวทย์มนต์ หรืออีกแง่ก็อาจจะคล้าย【ตรวจจับ】แต่เป็นการใช้กับพลังเวทย์ล่ะมั้ง?
   อีกอันก็คือ【ควบคุมเวทย์มนต์】ถ้าเดาจากชื่อก็คือการช่วยให้ฉันควบคุมเวทย์มนต์ ขณะเดินวงจรใส่หินเวทย์มนต์ให้มีประสิทธิภาพดีขึ้น? ใช่มะ? แต่ที่เห็นผลชัดๆ คือช่วยลดการใช้ค่า MP ขณะดินวงจรได้นิดหน่อย เมื่อเอาไปหักลบที่ใช้ไปกับ【เวทย์รังสรรค์】แล้วก็ถือว่าเล็กน้อย กระจ้อยร่อย แต่ถึงจะน้อยแค่ไหน ก็ถือว่าช่วยได้ล่ะนะ

   ว่าไปแล้วนี่ก็ลองหลายอย่างเหมือนกันนะ ทั้งอะไรที่มันซับซ้อน ทั้งการเคลื่อนไหวที่ยืดหยุ่น
   โกเลมเนี่ย มันขยับด้วยรูปแบบที่มีเงื่อนไขซับซ้อนมากไม่ได้ ตั้งค่าไว้แค่ไหน ก็ทำให้ขยับได้แต่รูปแบบคงที่แค่นั้น เพราะงั้นนะ เลยทำได้แต่ไอ้ที่ขยับเข้า ขยับออกง่ายๆ เฉยๆ อ่ะ ทำของเล่นแบบที่บิดๆซับซ้อนมากไม่ได้…...เพราะงั้นไอ้ที่ทำออกมาแล้ว ตอนเอาไปใช้มันก็ไม่ได้รู้สึกดีขนาดนั้น เอ๋? อะไรนะคะ? ฉันพูดอะไรไปน้า? หูแว่วไปเองล่ะมั้ง?  ฉันหมายความว่าเอาไปทำอาวุธไม่ได้ต่างหาก!

   ถัดมาคือ ฉันทดลองสร้างแบบที่บังคับได้ที่หน้างานขึ้นมาน่ะ
   มันก็คล้ายๆ กับอะไรที่บังคับได้ด้วยจอยสติ๊ก หรือแผงบังคับ แต่กรณีนี้ใช้พลังเวทย์เป็นตัวบังคับแทน ผลก็คือมันขยับตามที่ต้องการได้อยู่นะ แต่กินค่า MP มากเกินไป
   ดูเหมือนว่าโกเลมเนี่ย จะทำให้วัตถุขยับ หรืองอโดยไม่มีข้อพับได้ด้วยล่ะ ไม่รู้ว่าเพราะใช้เวทย์มนต์หรือยังไง แล้วก็ยิ่งมีการเคลื่อนไหวที่ซับซ้อนมากขึ้นอย่างเช่นหมุนหรือควง ก็จะยิ่งใช้ MP ในการสร้างมากขึ้นไปอีก
   และพอสร้างอะไรให้พิศดารน้อยลง อย่างใส่ข้อพับเข้าไป ค่า MP ที่ใช้ก็ลดลงฮวบฮาบเลย
 
   นอกจากนั้นก็ยังพยายามสร้างโกเลมที่เริ่มต้นทำงานเพียงแค่คิดล่ะ ผลออกมาได้ผลดีมาก แค่คิดว่าอยากให้ทำงาน มันก็เริ่มต้นทำงาน โดยที่ไม่ต้องเปิด หรือปิดสวิทช์อะไรเลย ลองคิดดูว่าจะดีแค่ไหนว่า แค่คิดสั่งการ เจ้าโกเลมที่ใส่ไว้ ก็เกาจุดที่เข้าถึงยากให้ได้แล้ว น่ะ แหมแค่คิดนะ แค่คิด
   แต่ถ้าทำได้ถึงขนาดนี้ ก็น่าจะเอาไปใช้สร้างอาวุธที่ใช้ในการต่อสู้ได้เหมือนกัน เท่านี้รูปแบบการต่อสู้ของฉันก็เพิ่มขึ้นแล้วสินะ

   ถ้าจะให้ใช้งานได้มากกว่านี้…….คงต้องสร้างอะไรที่มันซับซ้อนกว่าโกเลมปกติแล้วล่ะมั้งนะ? …...หุ่นยนต์ที่มีปัญญาประดิษฐ์? หรืออะไรแบบนั้นล่ะมั้ง?หรือจะสร้างโกเลมรูปร่างมนุษย์ที่มีข้อต่อเหมือนหุ่นลองเสื้อ...ไม่สิ งั้นสร้างเป็นหุ่นที่มีโครงสร้างกระดูกเลียนแบบมนุษย์จะดีกว่ามั้ยนะ? เพราะงั้นคงต้องศึกษาอนาโตมี่ของคนให้มากกว่านี้แล้วล่ะสิ

   แต่แค่นั้นยังไม่พอหรอกนะ โลกนี้มีเวทย์มนต์อยู่นี่นา แค่ความรู้เชิงโครงสร้างกายภาพอย่างเดียวไม่พอหรอก
   อันดับแรกต้องหาความรู้เกี่ยวกับเวทย์มนต์ให้มากกว่านี้ จากนั้นก็เป็นเรื่องของสกิล แล้วก็ตามด้วยวัสดุศาสตร์ทั้งหลาย หนทางยังอีกยาวไกลนัก…...
   และตั้งแต่ฉันเริ่มหมกมุ่นกับโกเลม แล้วก็ทำอะไรเยอะแยะมากมาย สุดท้ายก็ได้รับสกิลมาสามตัวล่ะ
คือ 【ศาสตร์โกเลม】1 【ควบคุมโกเลม】2  และ【ศาสตร์มนุษย์กล】3  แต่เอาจริงๆนะ ไม่มีเวลามาเพิ่มระดับให้กับเจ้าพวกนี้ล่ะ น่ากลุ้มเป็นบ้า…...
[1 ゴーレム生成] [2 ゴーレム制御] [3  オートマタ作成]

   เวลาสามสัปดาห์ที่ใช้ไปสำหรับการโอ้เอ้ นับจากที่ออกมาจากฮาลูร่า ไม่ได้ไร้ประโยชน์หรอกนะ เพราะว่าเก็บน้ำตาลมาได้มากโขเลยล่ะ นี่ถ้ามีไข่…..ก็ทำทามาโกะยากิ1 ได้แล้ว
[1 卵焼き(Tamago-yaki) : ไข่หวาน / ไข่ม้วนนั่นเอง ]



   หลังจากที่พักพอแล้ว ฉันก็เริ่มออกเดินทางมุ่งหน้าลงใต้เดินหน้าสู่หมู่บ้านชาวประมงอีกครั้ง…..และก็ได้ช่วยชีวิตพ่อค้าเอาไว้อีกแล้ว

   คุณพ่อค้าคนนี้ถูกกลุ่มก๊อปลินโจมตี ฉันลอบยิงทิ้งทั้งหมด เขาเลยสำนึกบุญคุณมาก ก็ผ่านประสบการณ์เฉียดตายมานี่นะ
   แล้วก็เป็นอีกครั้งที่ได้ติดรถคนอื่นไปยังที่ๆ ต้องการโดยไม่ต้องโบก สะดวกดีจังเลยน้า

   ส่วนพ่อค้าคนที่ฉันช่วยไว้ มีชื่อว่าโรเบลโต้ เพิ่งเริ่มทำธุรกิจไม่นาน ตอนนี้เพิ่งอายุ 18 ปีเท่านั้น เขากำลังมุ่งหน้าเดินทางกลับหมู่บ้าน หลังจากที่เพิ่งเดินทางไปขายเกลือที่ฮาลูร่าเสร็จ
.
   พอมาคิดดูแล้ว การค้าขายเกลือนี่ นับเป็นธุรกิจที่เปราะบางมากนะ เพราะว่าผลกำไรจากการขายเกลือมันขึ้นอยู่กับระยะทาง ค้าขายกับเมืองระแวกใกล้เคียง ย่อมขายได้ถูกกว่าส่งขายเมืองที่อยู่ไกลเข้าในแผ่นดินมากกว่าอยู่แล้ว คงด้วยเพราะว่าการขนส่งด้วยรถเทียมม้าในโลกที่อันตรายนี้ต้องเสี่ยงกับอัตรายหลายรูปแบบ จึงทำให้ค่าขนส่งแพงขึ้นไปด้วย
   นอกจากนั้นก็ยังได้รู้มาอีกว่า ผลกำไรหลักของขุนนางผู้ปกครองเขตแถบนี้คือการค้าเกลือแหละ

   ด้วยเหตุที่ว่าไปข้างต้น จึงเดินทางมาหมู่บ้านทิศใต้ที่เป็นเป้าหมายในเวลาสองวันต่อมาค่ะ ซึ่งเป็นสองวันที่ถูกเขย่าอยู่ท้ายเทียมม้าน่ะนะ

   โรงแรมสำหรับคืนนี้ ? อา一 พูดถึงโรงแรม ไม่จำเป็นต้องหาเลย หมู่บ้านนี้ทั้งหมู่บ้าน มีโรงแรมเดียวล่ะ และนั่นคือบ้านของคุณพ่อค้าเกลือโรเบลโต้นั่นเอง เพราะงั้นเลยไม่มีทางเลือกอื่นล่ะ แล้วกำแพงห้องยังบางอีกนะ โธ่เว้ย

   สิ่งที่ได้รู้มาระหว่างเดินทางคือ ดูเหมือนว่าหมู่บ้านนี้จะมีสาขาย่อยของกิลด์นักผจญภัยอยู่ ซึ่งสามารถมารับเควสจากที่นี่ได้ แต่ว่าไม่สามารถรับซื้อวัตถุดิบแพงๆ ได้หรอกนะ พอเข้าใจได้อยู่ ว่าสาขาย่อยคงไม่ได้สำรองเงินไว้มากมายขนาดนั้น เพราะงั้นเลยทั้งรู้สึกดีและแอบเฟลเบาๆ ล่ะ
   แต่ก็นะ ในเมื่อความต้องการแรกสุดที่มาไม่ได้มาหาเงินนี่นา แค่ขายสมุนไพร์ที่เก็บไว้ก็น่าจะพอ เพราะที่มาเนี่ย เพื่ออาหารทะเล และเกลือน่ะ
   แล้วก็ แค่ใช้【เวทย์รังสรรค์】ใกล้ๆทะเล ก็ได้เกลือแทบจะในทันทีแล้ว
   เพราะงั้นเงินที่มีก็มากเกินพอ ที่จะใช้ซื้ออาหารทะเลได้แบบสบายๆ นี่เดี๋ยวไว้เล่าถึงอะไรที่คล้ายๆ ตลาดสดให้ฟังทีหลัง พอคิดแบบนี้ขณะกำลังทานข้าว ก็สังเกตว่า……...นี่มัน ! มิโสะซุป!1 แถมยังปรุงซุปดาชิ2 ตามแบบแผนเป๊ะอีก! ห้ะ เดี๋ยวนะ ดาชิ? คมบุ? ปลาคัตสึโอะตากแห้ง!
[1 味噌汁(Miso-Shiru) : ซุปเต้าเจี้ยว]
[2 出汁(Dashi) : Soup Base สำหรับทำน้ำแกงของญี่ปุ่น  เป็นการต้มปลาคัตสึโอะตากแห้งกับสาหร่ายคมบุกับน้ำ บางที่ก็ใส่เห็ดหอม หัวไชเท้า หรือปลากระตักแห้งลงไปต้มด้วย]

   …...ทีนี้ก็มีสิ่งที่ต้องมองหาเพิ่มแล้วล่ะ











Comments

  1. กลางป่าเลยเรอะหล่อน
    เอาบ้านออกมาใช่ไหม ไม่ได้นอนกลางแจ้งหรอกนะ ฮ่ะๆๆ

    ReplyDelete
  2. ไอ้ฉากทำขแงเล่นในมังกะอยู่ตรงนี้เองซินะ...

    ReplyDelete
    Replies
    1. ไม่ใช่ครับ ฉากทำของเล่นนั่นตั้งแต่บ้านอยู่ที่เก่า ยังไม่ได้ย้ายหนีชาวบ้านเข้าเมืองเลย

      Delete
    2. เขาหมายถึงนิยายกับมังงะต่างกันครับ ในนิยายตอนอยู่บ้านในป่ามีแค่ฉากช่วยตัวเองกับทำชุดชั้นใน ไม่ได้กล่าวถึงเรื่องผลิตของเล่นเลย แต่ในมังงะผลิตของเล่นตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว

      Delete
  3. ตดเบ็ดเอาท์ดอร์ สินะ

    ReplyDelete
  4. อนาคตขอให้น้องสร้างตุ๊กตา​มีชีวิต​นะ

    ReplyDelete
  5. ถ้าเลเวล กิจวัตร มันถึงเลเวล 7 หรือ 10 เร็วๆนี้ก็ไม่แปลกไม่แล้วล่ะ

    ReplyDelete

Post a Comment