068 - ถ้ายังไม่ถึงบ้านก็ยังไม่ถือว่าภารกิจเสร็จสิ้นใช่มั้ยล่ะคะ?
ก็ไม่รู้สินะ แต่ดูเหมือนฉันจะเกิดใหม่ที่ต่างโลกล่ะ
よくわからないけれど異世界に転生していたようです
แปล : Ayumin3310
ตื่นเช้าในวันรุ่งขึ้นด้วยความสดชื่นเอามาก ที่ว่าสดชื่นนี่ ในหลายๆความหมายเลยล่ะนะ
เมื่อคืนหลังจากที่อาบน้ำกันเสร็จ พวกเราก็แยกย้ายกันเข้านอนทันที คงเพราะกินอิ่ม อาบน้ำอุ่นสบายตัว ทั้งสองสาวหลับจึงปุ๋ยทันทีที่หัวถึงหมอน
ฉันน่ะเหรอ? อยากบอกว่า…....ใช้ความพยายามอย่างมากในการแอบทำ กิจวัตร ไปหนหนึ่งล่ะ เป็นครั้งแรกในรอบเกือบเดือนเลยนะ แต่ก็ตามที่คิดไว้นั่นแหละ มันไม่สุดอ่ะ เพราะรู้สึกว่ามี คุณลูกค้า อยู่ในบ้านด้วยน่ะสิ แล้วทำยังไงน่ะเหรอ?
ก็ไม่มีปัญหาอะไรหรอก เพราะห้องก็เป็นห้องเก็บเสียง ประตูก็ลงกลอนไว้ พร้อมมากเลยใช่มั้ยล่าา ?
เพราะอย่างงั้น วันนี้ฉันเลยแจ่มใสมากเลยล่ะ มาทำวันนี้ให้ดีที่สุดกันเถอะ! แต่ถึงงั้นวันนี้ก็เหลือแค่เดินทางกลับนี่นา
“วันนี้คุณเร็นดูสดใสเอามากเลยนะคะ ผิวก็แวววาวดีด้วย”
“พวกเราก็รู้สึกกระปรี้กระเปร่าแบบแปลกๆ อยู่หรอกนะ แค่ไม่รู้ทำไมมีความรู้สึกว่าคุณเร็นดูต่างออกไปน้า~ ?”
สาเหตุของพวกเธอที่แลดูมีกำลังวังชากว่าปกติมันอาจจะเป็นเพราะของกินเมื่อวาน ส่วนฉันน่ะเหรอ? เพราะหลายๆ สาเหตุน่ะสิ
“เหตุผลน่าจะเป็นเพราะ ใช้เนื้อกับไข่ของค็อกคาทริสที่ฉันเอามาทำมื้อเย็นเมื่อวาน ล่ะมั้งคะ? ”
ไข่ของเจ้านั่นน่าจะอุดมไปด้วยคุณค่าทางสารอาหารหรืออะไรซักอย่างล่ะมั้งนะ?
“ไข่ของค็อกคาทริส!? ”
“นั่นมันวัตถุดิบระดับสูงไม่ใช่เหรอ! เอ่ะ...เมื่อวาน? เจ้าจานที่พวกเรากินไปนั่นน่ะเหรอ?! ปกติเค้าเอาไปขายกันไม่ใช่เหรอ?! ถ้าขายไปจะได้เท่าไหร่กันล่ะเนี่ย…...”
ถึงจะพูดแบบนั้นก็เถอะน้าー
“จะให้นักผจญภัยแรงค์ E อย่างฉันถือวัถุดิบของสัตว์ประหลาดระดับสูงแบบนั้นเดินโต้งๆ เข้าไปขายมันก็จะไม่ใช่นะคะ แล้วก็ ไม่เคยอยากลองกินเครื่องปรุงระดับสูงแบบนั้นดูบ้างหรอกเหรอ? ที่สำคัญยังอร่อยเหาะอีกตะหาก”
“นั่นมันก็ใช่หรอกนะคะ เข้าใจอยู่หรอกนะ เข้าใจอยู่แต่มันก็…...”
“ก็อร่อยจริงๆ หรอกนะ~ แต่พอตีราคาของมื้อค่ำเมื่อวานออกมาเป็นตัวเงินแล้วมันก็อดขนลุกไม่ได้ใช่ม๊า~? ”
แต่ก็กินไปแล้วใช่มั้ยล่ะ ดีไม่ดีจะย่อยเรียบร้อยแล้วอีกตะหาก เพราะงั้นจะไปกลุ้มใจกับเรื่องที่ผ่านไปแล้วมันก็ไม่มีประโยชน์แล้วล่ะนะ
“เพราะงั้น เราต้องมาทำให้ดีที่สุด ให้คุ้มกับที่ทานไปแล้วดีกว่านะคะ! ”
“แต่เรากำลังจะกลับกันนะคะ…...”
“เดินทางกลับบ้านกันให้ดีที่สุดล่ะค่า~”
จริงๆ แล้ว ยังมีไข่เหลืออยู่อีก 5 ฟอง แถมไข่ที่ตีไปแล้วฟองนึงยังใช้ไม่หมดเลยด้วยซ้ำ……เพราะไข่แต่ละฟองก็ใช่เล็กๆ ถึงขนาดที่ต้องใช้หม้อในการตีไข่เลยล่ะ…...
ส่วนตัวเจ้าค็อกคาทริสน่ะ ยังเหลืออยู่อีกตัวนึง ไม่นับเจ้าตัวที่แล่กินกันไปเมื่อวานล่ะ แถมที่ทำกินไปนั่นก็ยังไม่หมดอีกตะหาก จะเอาที่เหลือไปทำอะไรกินดีหว่า? ไก่อบสมุนไพร1 น่าจะดี…...โครงมันเอาไปต้มซุปไก่ได้มั้ยนะ? ส่วนเครื่องในก็…...อ่า ไม่ดีๆ แค่คิดน้ำลายก็ไหลแล้ว แง่มๆ
[1 ハーブチキン = Herb Chicken ไก่อบสมุนไพร ตามชื่อไม่ได้เจาะจงว่าใช้สมุนไพรอะไร แต่ตามปกติแล้วจะเนื้อไก่จะใช้โรสแมรี่เป็นสมุนไพรหลัก โดยเอาไปจี่เนื้อไก่กับน้ำมันมะกอก เกลือ พริกไทย เสร็จแล้วบีบเลม่อนก่อนเสิร์ฟ]
Herb Chicken : https://erecipe.woman.excite.co.jp/detail/process/b939e147c1c28988b64c5c17d1651f62/
อ่ะ จะว่าไปแล้ว นอกจากเอามาทำอาหารแล้ว ยังเอาขนของมันมายัดใส้ผ้าห่มได้อีกนี่นา ไว้ลงมือดีกว่า
พวกเราออกมาจากบ้าน หลังจากเก็บที่ทุกอย่างลงไป ก็เตรียมตัวเดินทางกลับ
“จะว่าไปก็ตกใจอยู่เหมือนกันนะคะ เพราะลืมไปเลย ว่าความสามารถในสกิลมิติสำหรับเก็บของของคุณเร็นสูงขนาดไหน”
“พอมาคิดดูแล้ว ด้วยขนาดของบ้าน แล้วไหนจะยังรถม้านั่นอีกด้วยใช่ม๊า? แถมยังมีเจ้าค็อกคาทริสที่เรากินกันไปเมื่อวานอยู่ข้างในนั้นอีก พอมานั่งกะๆ จากขนาดที่เก็บของได้ดูแล้ว ไม่ใช่ว่าสกิลชนระดับ 10 ไปแล้วหรอกเหรอ~? ”
ระหว่างเดินทาง ฉันบอกทั้งสองคนเกี่ยวกับสกิลมิติที่ใช้เก็บของไปแล้วล่ะ ก็เล่นแตกตื่นขนาดนั้น ตั้งแต่ตอนที่ควักรถม้าออกมานั่นล่ะ
“......อาริสะ เราต้องเหยียบเรื่องนี้ให้มิดเลยนะ”
“นั่นสินะ~......”
แม้จะไม่ได้กำชับว่าให้เก็บเป็นความลับก็เถอะ พวกเธอก็รู้กันได้เองโดยไม่ต้องบอกเลยล่ะ……! เป็นเด็กดีอะไรกันขนาดนี้นะ! มามะมามะ ขอเค้ากอดหน่อย
“ฟุเอ๋อ๋อ๋อ๋”
“ฟุหุหุหุ”
“ลิลลี่ ทำหน้าตาน่าขนลุกเกินไปแล้วน้า~”
“อาริสะ ไม่ใช่นะ- ”
…...นี่ไม่ได้คิดว่าจะได้เห็นปฏิกิริยาแบบนี้เลยนะเนี่ย ก็รู้ว่าเด็กสองคนนี้สนิทกันอยู่หรอกนะ แต่ขนาดนี้นี่? หืมมม…...เข้าใจแล้ว…..
คุณลิลลี่น่ะ เป็นแบบนี้มาตลอดเลยพอเข้าใจ ส่วนคุณอาริสะก็เป็นด้วยเหมือนกันสินะ…...อย่างนี้นี่เอง!
หลังจากนั้น พวกเราก็เดินทางกลับกันได้โดยสวัสดิภาพเหมือนเดินเล่น ถึงจะเจอออร์คสามตนระหว่างทาง แต่คุณลิลลี่กับคุณอาริสะก็จัดการได้แบบสบายๆ
“มีสามตัว พวกเราคนละตัวพอดีเลยเนอะ”
“ฉันไม่ได้ทำอะไรเลยไม่ใช่เหรอคะ? ”
“ไม่เป็นไรหรอกน้า~”
งั้นก็ขอบคุณในความอุปถัมถ์นะเจ้าคะ ได้เนื้อเติมเข้าสต๊อคแล้ว
จะว่าไปแล้ว เที่ยวนี้คุณอาริสะเป็นคนจับความเคลื่อนไหวของออร์คได้เป็นคนแรกใช่มั้ยนะ……?
“คุณอาริสะคะ เห็นตะกี้รู้สึกถึงออร์คได้ หรือว่าบางทีจะเรียนรู้【เตือนภัย】ได้แล้วเหรอคะ?”
“ช่ายแล้ว~ พอมาดูตารางสถานะอีกทีก็ปรากฏว่าเรียนรู้เรียบร้อยแล้วล่ะ”
“ทำได้แล้วนะ อาริสะ!”
“อื้ม แถมยังได้【ตรวจจับ】มาด้วยล่ะ”
“พร้อมกันสองสกิลเลยเหรอ? นั่นยอดไปเลยนะอาริสะ! ”
“ขอบใจน้า~ แต่ไม่ใช่ว่าเวทย์มนต์ของลิลลี่ก็แรงขึ้นด้วยหรอกเหรอ? ”
“อย่างงั้นเหรอ? อื้มม…...เดี๋ยวนะ? ”
“อะไรเหรอ~? ”
“แบบว่า…...อยู่ๆ สกิลฉันบางตัวก็เพิ่มระดับล่ะ…...”
“……”
“……”
ทำไมมองกันแบบนั้นล่ะ…...ป่าวนะ เค้าไม่รู้เรื่องจริงๆ นะ เลิกจ้องกันแบบนั้นทีเถอะ
“เอิ่ม ถึงจะมองกันแบบนั้น แต่ฉันก็ไม่ได้ทำอะไรนะคะ? ”
“......ไม่ได้ทำ อะไร จริงๆ เหรอคะ? ”
“จริงเหรอ~? ”
เค้าเปล่าทำอะไรจริงๆนะ!
หลังจากนั้น พวกเราก็เดินทางถึงเมืองหลวงกันแบบไม่มีเหตุอะไรใดๆ เกิดขึ้นอีก และเดินทางตรงไปที่กิลด์นักผจญภัยในพื้นที่ชั้นที่สองของเมืองทันที ณ ตอนนี้ก็เพิ่งเข้าสู่ช่วงเวลาบ่ายเท่านั้น ทำให้ฉันคิดไปเองว่า เวลานี้ผู้คนที่มาใช้บริการของกิลด์น่าจะเบาบาง แต่กลับกลายเป็นว่าผู้คนดันแออัดมากกันเหมือนปกติ เมืองหลวงนี่มันต่างกันจริงๆ แหละนะ…...หืม อ๊ะ หูแมว เผ่าครึ่งสัตว์ น่ารักจุง
“คุณเร็นคะ ช่วยกลับมาสู่ความเป็นจริงด้วยค่ะ”
“พวกเราเด่นเว่อร์ๆ เลยล่ะ~”
แหม ที่ทำก็แค่เอาสมุนไพรที่เก็บเกี่ยวมาได้ออกมาเองนี่นา? อ่ะ แสร้งทำเป็นว่าหยิบออกมาจากกระเป๋าน่ะ โอเค๊? เพียงแต่ปริมาณมันเยอะไปหน่อยเท่านั้นเอง…...
“คุณเร็นรู้ตัวมั้ยคะ ว่าตัวเองเป็นสาเหตุน่ะ? ”
“ขออภัยค่ะ…...”
อนึ่ง พวกเราไม่ได้เอาเนื้ออร์คออกมาขายให้กับทางกิลด์หรอกนะ ถึงแม้จะรู้ว่าเนื้อออร์คมันขายได้ในราคาสูงก็เถอะ เพราะพวกเราตั้งใจจะเอากลับไปกินกันที่บ้านน่ะ
“ถ้าไม่อยากทำตัวเด่นจริงๆ ก็ช่วยทำตัวให้สงบเสงี่ยมให้มากกว่านี้อีกหน่อยสิคะ”
“เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง~”
“เค้าขอโทษ”
ก็คำร้องขอนี้มันก็ไม่คุ้มเลยนี่นา? ไม่ดีกว่าเหรอถ้าจะได้เงินเยอะๆ น่ะ? แถมไม่ว่ายังไงก็ทำไปแล้วนี่นา?
“ไม่ได้สำนึกเลยใช่มั้ยคะเนี่ย?”
“ขอโทษค่ะ จะปรับปรุงตัวค่ะ”
ขอโทษนะ ก็คุณลิลลี่ตอนโกรธน่ารักง่ะ
“คุณเร็นคะ? ”
ง่ะ สำนึกผิดแล้วจริงๆ ค่ะ
ปรับปรุงไม่ได้หรอก มันติดเป็นนิสัยตาลุงไปแล้ว
ReplyDeleteสรุป การร่วมทีมปาตี้กับเร็นก็จะได้แชร์ผลลัพธ์เรียนรู้เร็วของเผ่าสวรรค์มาด้วยซินะ ถึงจะไม่รู้ว่าจะแชร์ได้ขนาดไหน
ReplyDelete