044 - Side Story เรื่องราวผ่านเสียงกระซิบของหัวหน้ากิลด์

ก็ไม่รู้สินะ แต่ดูเหมือนฉันจะเกิดใหม่ที่ต่างโลกล่ะ
よくわからないけれど異世界に転生していたようです
แปล : Ayumin3310

   ข้าชื่อวอร์เซล ตอนนี้เป็นหัวหน้ากิลด์นักผจญภัยประจำเมืองฮาลูร่า จะพูดให้ถูกคือ ถูกเพื่อนเก่าเพื่อนแก่บังคับให้เป็นน่ะ

   เมืองที่ว่านี่ ตั้งอยู่ในจุดชัยภูมิที่เรียกได้ว่าไม่ได้แย่เลย ถ้าจะให้ชี้ตำแหน่งแบบคร่าวๆ ก็คือตั้งอยู่ระหว่างพื้นที่ในปกครองของเคาน์มูบาโรว์ กับบารอนเนธาน
      ด้วยว่าชัยภูมิเหมาะกับการแลกเปลี่ยนสินค้าที่ได้จากการเก็บเกี่ยวของป่า และวัตถุดิบจากการล่าสัตว์ ในผืนป่าอันแสนอุดมสมบูรณ์รอบๆ เมือง ที่ทอดตัวอยู่ทั้งทางทิศเหนือและใต้ แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีข้อเสีย เพราะบรรดาพ่อค้าที่ต้องการค้าขายจริงจัง ก็มักที่จะเลือกเดินทางไปค้าขายที่หัวเมืองมากกว่าที่จะเป็นฮาลูร่าแห่งนี้

   กิลด์ก็ตกอยู่ในสถานภาพเฉกเดียวกัน คนเก่งๆ เลือกที่จะไปประจำที่หัวเมืองมากกว่า และถ้ายอมเหนื่อยเดินทางต่อไปอีกหน่อย ก็จะเป็นเมืองหลวง พูดตรงๆ เลยนะ ไม่มีหน้าไหนอยากมาเป็นหัวหน้า กิลด์นักผจญภัยที่นี่หรอก ด้วยปัญหาหลักอย่างที่ว่าไปก็คือ คนทำงานมีไม่พอ
   นี่ถ้าไม่โดนบังคับให้มารับตำแหน่งงานที่ยุ่งยากแบบนี้ ก็คงจะเกษียณกลับไปนอนตีพุงอยู่ที่เมืองหลวงไปแล้ว

   แต่ถึงจะบ่นไปก็ไม่มีประโยชน์ เพราะทำอะไรไม่ได้ ได้แต่ก้มหน้ารับกรรมทำงานต่อไป ที่ผ่านมาก็พยายามเจรจากับหลายๆ ทาง ให้ส่งคนมาทำงาน ทั้งกิลด์สาขาที่เมืองหลวง และหัวเมือง แต่ไม่ว่ายังไง คนก็ยังไม่พออยู่นั่นเอง เพราะงั้นทางนี้ก็ต้องทู่ซี้บริหารไปด้วยคนเท่าที่มี
   นั่นแหละคือภาพรวมของฮาลูร่า เมืองที่ขาดคนทำงานเก่งๆ แห่งนี้

   จนวันหนึ่ง
   ในขณะที่ข้ากำลังง่วนอยู่กับงานเอกสารอยู่ เจ้าหน้าที่กิลด์คนหนึ่งก็รีบร้อนวิ่งถลาเข้ามาในออฟฟิศ ดูเหมือนจะมีนักผจญภัยบางคนไปก่อเรื่องเข้า
   หลังจากที่ฟังเรื่องราวทั้งหมดแล้วก็พบว่า เป็นตัวปัญหาเจ้าเก่า ซิกกี้ กับคิมเบิ้ล นั่นเอง

   ไอ้พวกโง่นั่น! กะไว้แล้วเชียว ว่าต้องก่อเรื่องใหญ่เข้าซักวันแน่ๆ !

   ไอ้สองตัวนั้นเป็นตัวปัญหามาตั้งนานแล้ว จำได้ว่าไม่กี่ปีก่อนก็มีเรื่องร้องเรียนว่าพยายามล่อลวงหลอกเอาเงินจากพวกนักผจญภัยหน้าใหม่ ไม่สนว่าจะเป็นเด็กแค่ไหน อายุเท่าไหร่ พวกมันไม่มีทั้งฝีมือ หรือแม้แต่หัวคิดที่จะพัฒนาอะไรเลยแม้แต่นิด เรียกว่าขยะชัดๆ ยอมรับตรงๆ เลยว่ามีหลายหนที่อยากจะตะบันหน้าพวกมันให้หงายอยู่เหมือนกัน

   หลุดประเด็นไกลไปหน่อย
 
   หลังจากที่ได้รับฟังเรื่องราวจนจบ ข้าก็มองไปที่ผู้มาร้องเรียน โชคดีที่ดูเหมือนคนๆ นี้จะกลับมาถึงเมืองได้โดยที่ไม่ได้รับบาดเจ็บอะไร แล้วยังสามารถมาร้องเรียนด้วยตัวเองได้ มากไปกว่านั้น ดูเหมือนว่าจะมีบุคคลที่สามที่ร่วมเดินทางไปด้วยกันมาเป็นพยานให้อีกต่างหาก ถ้ามาถึงขนาดนี้ เจ้าสองตัวนั่นไม่มีทางหนีรอดแน่ พอคิดว่าจะกำจัดตัวปัญหาพวกนั้นออกไปให้พ้นๆ จากกิลด์แล้ว พูดตรงๆ เลยนะ รู้สึกดีชะมัด
   ทันทีที่คุณพ่อค้าที่เป็นผู้ร้องเรียนกับผู้ร่วมทาง ถูกพามาที่ออฟฟิศ ข้าก็อดประหลาดใจกับผู้ร่วมทางคนนี้ไม่ได้ ตัวเล็กมาก เด็กรึยังไง? ตัดสินจากแค่ส่วนสูง อายุของเธอคนนี้น่าจะราวๆ 12 - 13 ปีล่ะมั้ง? ไม่สิ เดี๋ยวก่อน ถ้าดูจากไอ้ตรงนั้นที่บวมออกมาขนาดนี้ ก็น่าจะแค่เตี้ยกว่ามาตรฐานรึยังไง ให้เดาใหม่อายุก็คงราวๆ 14 - 15? แล้วไอ้เจ้าหมาป่านั่นมันอะไรล่ะน่ะ? สัตว์ในอาณัติ? ดูจากขนาดตัวแล้ว พญาหมาป่าเรอะ? แต่ขนแบบนี้ไม่น่าใช่ มันต่างกับพญาหมาป่าคนละเรื่อง เป็นเพื่อนร่วมทางที่อันตรายเอาเรื่องเลยนะน่ะ
   คงต้องถามอะไรซักหน่อยพอเป็นพิธีล่ะนะ

   พอข้าได้ยินเรื่องราวจากปาก เหตุที่เกิดนับเป็นอาชญากรรมร้ายแรงเอาการ โทษทัณฑ์อย่างเบาะๆ ที่เจ้าสองตัวนั่นจะได้รับ คือถูกจับไปเป็นทาสในเหมืองอย่างแน่นอน
   อย่างไรก็ตาม พอฟังเรื่องราวต่อไปอีก ก็ดูเหมือนว่าคุณหนูตัวกระเปี๊ยกนี่จะเป็นคนจัดการกับฝูงออร์คที่เจ้ามาโจมตี ถ้าจะบอกว่าหมาป่าข้างหลังที่เป็นสัตว์ในอาณัติจัดการ ก็พอเข้าใจได้หรอกนะ แต่เป็นยัยคุณหนูตัวกระเปี๊ยก เนี่ยนะ?

   พอเด็กสาวเลิกฮู้ดคลุมหน้าออกระหว่างสนทนา ก็ทำให้ข้าประหลาดใจได้อีกหน คนๆ นี้ถึงจะยังเด็กอยู่แต่ก็มีใบหน้าที่สวยเอามากๆ ถึงตอนนี้น่าจะต้องใช้คำว่า น่ารัก มากกว่า สวย แต่มั่นใจเลยว่าเมื่อโตขึ้นกว่านี้ต้องเป็นคนที่ทั้งสวยและงดงามมากแน่ๆ ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีไอ้แรงดึงดูดทางเพศแบบแปลกๆ นี่อีก นี่เด็กคนนี้เป็นใครกันแน่?
   พอฟังคำอธิบายเรื่องราวของฝั่งผู้ร้องเรียนจบแล้ว มีเรื่องหนึ่งที่สะดุดใจข้าก็คือ พวกเขาเก็บเอาซากออร์คติดมือมาด้วย ตอนนี้ถูกเก็บไว้ในกระเป๋าเวทย์มนต์ แต่ฟังดูแล้วน่าจะเป็นผลของสกิล【หีบใส่ของ】ที่ระดับสูงมากๆ หรือ【มิติกักเก็บ】มากกว่า
   ขณะที่กำลังทำการแลกเปลี่ยนซื้อขายกันอยู่นั้น ซากออร์คที่เห็นอยู่ในสภาพที่สมบูรณ์เอามากๆ ไม่มีร่องรอยของการเน่าเสียเลยแม้แต่นิดเดียว แม้เวลาจะผ่านไปเป็นวันแล้วก็ตาม ที่ดูออกได้ตั้งแต่แว่บแรกเนี่ย เพราะอย่างน้อยข้าก็เคยเป็นถึงนักผจญภัยแรงค์ B เลยนะ ถึงตอนนี้จะดูไม่เหมือนก็เถอะ

   เด็กคนนั้นปฏิเสธที่จะเลิกเอาฮู้ดออกในที่สาธารณะ และยังพยายามซ่อนความจริงที่ว่าเธอมีสกิล【มิติกักเก็บ】อีก อาจจะเป็นเพราะเธอคงกังวลว่าใบหน้าหรือสกิลของเธอ อาจจะเอาเรื่อยยุ่งยากมาให้ล่ะมั้ง เพราะงั้นเลยพยายามทำตัวให้เด่นน้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้สินะ แต่รู้มั้ย ไม่มีประโยชน์เอาเสียเลย เพราะยังไงมันก็เด่นอยู่ดี
   แต่ยิ่งขุดก็ยิ่งมีแต่เรื่องให้แปลกใจ พอคุยไปเรื่อยๆ ก็ทำให้รู้ว่าเธอยังไม่ได้เป็นนักผจญภัยเลย แม้ว่าเธอจะมีสัตว์ในอาณัติ และสามารถล้มออร์คได้ง่ายๆ ก็เถอะ ยิ่งไปกว่านั้น คือเธอเพิ่งอายุ 11 เท่านั้น ด้วยรูปลักษณ์งดงามที่เห็น หน้าอกนั่น แล้วไหนจะยังแรงดึงดูดทางเพศนั่นอีก อายุ 11? ล้อเล่นใช่มั้ยน่ะ?
   คลื่นความประหลาดใจไม่ได้จบลงแค่วันนั้น เพราะวันต่อมามันก็ยังถาโถมเข้ามาอีก
   เด็กคนนั้นออกไปเก็บของป่า และได้สมุนไพรกลับมาในปริมาณมหาศาลอย่างกับเรื่องโกหก แถมยังมีสมุนไพรหายากปริมาณมากผสมมาอีก

   แถมดูเหมือนว่าระหว่างที่หาของป่าอยู่นั่น เธอจะฆ่าสัตว์ประหลาดไปอีกมากมาย  แต่ก็ไม่มีทีท่าว่าจะเอาออกมาขายเลยซักนิด เพิ่มเติมก็คือ เหมือนจะมีโอเกอร์อยู่ในบรรดาสัตว์ประหลาดที่น่าสงสารพวกนั้นด้วย ข้าต้องทำให้เธอขายออกมาให้หมดให้ได้
   อย่างไรก็ตาม ถ้าดูจากการที่สามารถฆ่าโอเกอร์ได้ ก็คงเป็นอย่างที่คิดเอาไว้จริงๆ หมาป่ายักษ์ที่เห็นนั่น ต้องไม่ใช่แค่พญาหมาป่าแน่…...แต่ก็นะ คิดไปก็เปล่าประโยชน์ ไม่ใช่ว่าจะไปชี้เป้าเปิดโปงอะไรใครซักหน่อย มองข้ามๆ ไปเถอะ

   หลังจากนั้นสักพัก ข้าก็เริ่มสังเกตเห็นว่าเด็กสาวคนนั้นพากลุ่มเด็กกำพร้าไปหาของป่าด้วย และก็ดูเหมือนว่าเร็วๆ นี้ จำนวนสมุนไพรที่ถูกส่งมอบให้กับทางกิลด์จะเพิ่มขึ้นอย่างพรวดพราด ผลต่อเนื่องก็คือ จำนวนโพชั่นรักษาแผลของทางกิลด์ก็เพิ่มขึ้นตามไปด้วย  ซึ่งนับเป็นข่าวดี เพราะมันช่วยลดจำนวนนักผจญภัยที่บาดเจ็บลงอย่างมาก
   ถ้าเป็นแบบนี้ เด็กคนนั้นก็คงรับเควสปราบปรามได้แล้ว….ไม่สิ ลืมไปว่าเด็กนั่นยังอายุแค่สิบเอ็ดล่ะนะ

   ข้าล่ะรู้สึกดี กับเรื่องที่ยัยคุณหนูนั่นทำตั้งแต่เข้ามาอยู่ในเมืองนี้นัก แต่แล้ววันหนึ่ง อยู่ๆ เธอก็หายตัวไป ดูเหมือนว่าจะลงไปทำธุระที่หมูบ้านทางใต้
   เธอว่าจะลงไปไม่นานเดี๋ยวก็กลับมา  แต่มันก็ยังอดรู้สึกแย่ไม่ได้ ที่ต้องเห็นอัตราส่งมอบสมุนไพรให้กับทางกิลด์ที่ลดลงอย่างฮวบฮาบ ถ้าเดินทางจากฮาลูร่า ไปที่หมู่บ้านนั้น เธอก็ควรที่จะกลับมาในราวๆ 1 - 2 อาทิตย์สินะ

   แต่ความเป็นจริงไม่ได้เป็นอย่างที่หวัง เด็กคนนั้นยังไม่โผล่หน้ามา ไปทำอะไรอยู่ที่ไหนนะ ยัยคุณหนูนั่น!

   ขณะเดียวกันนั้น รายงานการพบเห็นฝูงโอเกอร์ก็เข้ามา ดูเหมือนว่าโอเกอร์ที่คุณหนูนั่นฆ่าไปจะเป็นพลลาดตระเวณระยะไกลของฝูง
   ส่วนรายงานความเสียหายนั้น เริ่มนับพร้อมกับรายงานการพบเห็นเลยนั่นแหละ ถ้าดูจากรายงานแวดล้อม ก็พอจะดูออก ว่าเจ้าพวกนี้มันมาจากทางไหน
   จากรายงานที่ถูกส่งมา หมู่บ้านที่อยู่ระหว่างป่าใหญ่ทางทิศตะวันตกกับฮาลูร่าแห่งนี้ แหลกไปเรียบร้อยแล้ว เพราะฉะนั้นก็ต้องมาจากป่าใหญ่ทางนั้นไม่ผิดแน่ ถ้าปล่อยทิ้งเอาไว้คงแย่ ต้องลงมือทำอะไรซักอย่าง

   ข้าตัดสินใจจัดตั้งทีมปราบปรามเฉพาะกิจขึ้นทันที โดยติดต่อไปทางหัวเมือง เพื่อขอให้ส่งกำลังเสริมเป็นปาร์ตี้แรงค์ C ออกมาทันที ในฮาลูร่าเองก็พอมีปาร์ตี้นักผจญภัยแรงค์ C ประจำการอยู่บ้างก็จริง แต่ตอนนี้ยังคงติดงานอื่นๆ อยู่ ที่พร้อมออกลุยได้มีเพียงแค่ปาร์ตี้เดียวเท่านั้น
   จากข้อมูลการพบเห็นที่ได้รับมา ถึงแม้ว่าในฝูงจะมีโอเกอร์อยู่ถึง 20 ตัว แต่ถ้าคนของทางเรามากพอก็คงพอจัดการอะไรได้อยู่ ข้าเลยเกณฑ์นักผจญภัยแรงค์ D มือดีเพิ่มมาอีกจำนวนหนึ่ง และเริ่มภารกิจทันที ซึ่งแน่นอน ข้าเองก็จะออกไปด้วยเช่นกัน

   แต่ก็ดูเหมือนจะมีปัจจัยบางอย่างที่ไม่ได้คาดคิดเอาไว้เกิดขึ้น
   ฝูงโอเกอร์ที่เห็นไม่ใช่ฝูงธรรมดา แต่เป็นฝูงที่ถูกนำโดยสัตว์ประหลาดคลาสปกครอง ถ้าเป็นแค่สัตว์ประหลาดคลาสสูงกว่าธรรมดายังพอทำอะไรได้บ้าง แต่นี่ดันเป็นถึงคลาสปกครอง โอเกอร์ลอร์ด ระดับพลังในการทำลายล้างของฝูงต้องสูงขึ้นพรวดพราดอย่างแน่นอน ซึ่งบรรดานักผจญภัยแรงค์ D ในทีมปราบปรามคงเอาไม่อยู่ มีหวังถูกบดขยี้เอาง่ายๆ
   ลำพังข้าดวลกับโอเกอร์ลอร์ดตัวต่อตัว น่าจะยังพอทำอะไรได้บ้าง แต่ถ้าต้องรับมือกับลูกฝูงพร้อมกับปกป้องลูกทีมในทีมปราบปรามฯ ไปด้วย มันคงจะเกินกำลังไปหน่อย
   ขณะที่คิดว่าไม่รอดแน่แล้ว ถูกฆ่าหมดแน่ หมาป่ายักษ์หน้าตาคุ้นๆ ก็กระโจนลงมาอยู่ต่อหน้าพร้อมจดหมาย
   ข้าเลยสั่งการให้ปาร์ตี้แรงค์ C ช่วยถ่วงเวลายันศัตรูเอาไว้ ก่อนที่จะกางจดหมายออกอ่าน แต่เนื้อหาในจดหมายกลับเข้าขั้นที่สามารถเรียกได้ว่า บ้าบอคอแตก เอาซะข้าถึงกับไปไม่ถูกเลย

   ยัยคุณหนูนั่นจะฆ่าโอเกอร์ลอร์ดได้จริงๆ น่ะเรอะ?

   อย่างไรก็ตาม ถ้าทีมปราบปรามฯ รวมถึงตัวข้าถูกฆ่าจนหมด ฮาลูร่าที่ไม่มีใครรับมือได้อีกแล้วคงล่มสลายแน่ ข้าเลยตอบตกลงหมาป่าตรงหน้า แล้วได้แต่ภาวนาขอพรกับสวรรค์เท่านั้น

   แต่เรื่องก็จบลงเกือบจะในชั่วพริบตา จนข้าทำได้แค่หัวเราะออกมาเท่านั้น
   โอเกอร์รอบๆ เริ่มล้มลงทีละตัวเหมือนใบไม้ร่วง และเจ้าหมาป่าตรงหน้า ก็กระโดดเข้าไปโรมรันกับลอร์ดที่ตอนนี้ไร้ลูกฝูง แต่ก็เป็นอีกครั้ง ที่อยู่ๆ โอเกอร์ลอร์ด ก็ทรุดลงเพราะเข่าระเบิดออกเป็นเสี่ยง และถูกหมาป่ายักษ์โค่นลง หัวของลอร์ดหลุดกระเด็นออกไป ทุกอย่างจบลงอย่างไม่มีที่มาที่ไป จนแม้กระทั่งข้าก็ไม่สามารถจับต้นชนปลายได้

   หลังจากที่โอเกอร์ลอร์ดล้มลง ข้าสั่งการสมาชิกในทีมปราบปรามฯ ตามเก็บกวาดโอเกอร์ที่เหลือ แล้วอยู่ๆ ยัยคุณหนูนั่นก็โผล่มา ข้าจึงได้คุยด้วยเล็กน้อย…...แต่เอาจริงๆ นะ ข้าไม่มั่นใจเลยว่าเธอคิดอะไรอยู่ ถึงจะบอกได้แค่ว่าไม่อยากทำตัวเด่นก็เถอะ แต่เรื่องคราวนี้น่ะมัน……
   สุดท้ายก็ไม่อาจเข้าใจความคิดของคุณหนูนั่นได้จริงๆ นั่นแหละ แต่บางที ไม่พยายามเข้าใจอาจจะดีกว่าน่ะนะ



   และในขณะที่กำลังเดินทางกลับเมืองอยู่นั้น ข้าก็ต้องงงอีกครั้ง ที่อยู่ๆ ก็เห็นยัยคุณหนู นั่งพักเหนื่อยอยู่ริมทางหลวง ข้าไม่เข้าใจจริงๆ นั่นแหละ...

<Prev - Index - Next>

TL note : ปักธงลุงหัวหน้ากิลด์เรียบร้อย อีก 1 คน